H

Hialuronidaza (rozpuszczanie kwasu hialuronowego)

Hialuronidaza jest enzymem, który katalizuje degradację kwasu hialuronowego. U każdego człowieka endogenny kwas hialuronowy znajduje się w przestrzeni pozakomórkowej, cały czas jest zarówno produkowany, jak i niszczony. Organizm ludzki produkuje aż 5 podtypów tego enzymu!

 

Jak wygląda rozpuszczanie kwasu hialuronowego?

Jeśli występują pilne, bezwzględne wskazania do podania hialuronidazy (jak zagrażająca martwica skóry), enzym podaje się bez wykonania próby uczuleniowej.

Kiedy mamy czas, przed zabiegiem wykonuje się próba uczuleniowa – podaje się w okolicy przedramienia niewielką ilość hialuronidazy i obserwujemy, czy nie występuje jakakolwiek niepożądana reakcja miejscowa albo ogólnoustrojowa.  Jeśli nic złego się nie dzieje (a tak jest w zdecydowanej większości przypadków), po 10 minutach można przystąpić do rozpuszczania kwasu hialuronowego.

Wskazania

Podstawowe wskazania do podania hialuronidazy dzielimy na względne i bezwzględne. Należy ją podać natychmiast, kiedy rozpoznajemy bardzo poważne powikłania, związane z podaniem usieciowanego kwasu hialuronowego, takie jak:

zagrażająca martwica skóry i tkanki podskórnej,

zaburzenia widzenia,

gwałtowna reakcja alergiczna,

formowanie ropnia z powodu obecności kwasu hialuronowego,

powstanie biofilmu,

wystąpienie ziarniniaków.

Oczywiście, we wspomnianych sytuacjach, samo podanie enzymu nie jest rozwiązaniem całej sytuacji, a cały proces leczenia trwa.

Wskazania względne obejmują:

asymetrię,

niesatysfakcjonujący efekt estetyczny, w tym prześwitywanie przez skórę zbyt płytko podanego preparatu,

grudki,

przemieszczenie się kwasu.

Przeciwwskazania do zabiegu
Jeśli Pacjentce zagraża martwica skóry i/lub tkanki podskórnej, ślepota albo inne, bardzo ciężkie powikłanie, jedynym przeciwwskazaniem jest brak zgody na działanie .

Przy planowym podaniu hialuronidazy przeciwwskazania są podobne, jak do zabiegów z użyciem usieciowanego kwasu hialuronowego i obejmują m. in.:

alergie na enzym (w szczególności jad owadów w tym jad pszczeli)

zastosowania toksyny botulinowej w ciągu ostatnich 48 godzin

rozległego uszkodzenia skóry, w tym zakażenia lub stanów zapalnych miejsca planowanego zabiegu

nierealistyczne oczekiwania odnośnie efektów, jakie można uzyskać,

źle kontrolowane choroby przewlekłe (jak nadciśnienie tętnicze),

uczulenie na jad osy,

okres zaostrzenia chorób autoimmunologicznych,

ciążę i okres karmienia piersią,

aktywne infekcje, zarówno ogólnoustrojowe, jak i miejscowe (w miejscu planowanego zabiegu),

aktywną chorobę nowotworową

przyjmowania epinefryny, benzodiazepin, furosemid, phenytoinum, kortyzonu, salicylany, estrogenu i leków przeciwhistaminowych.